درباره‌‌ی من

نارنجیمن به معنای مردِ نارنجی است و من نارنجیمن هستم.

اسم من، محمد قربانیان است.

دغدغه‌ی یادگیری و تجربه‌کردن دارم و پذیرای چالش‌های رنگانگ کسب‌وکارهای گوناگون هستم.

بخشی از مأموریت زندگی من این است: کاری کنم تا جایی که در آن زندگی می‌کنم (شهر، خانه، شرکت و…) جایی بهتر برای زندگی کردن شود.

از طفولیت به نارنجی علاقه داشتم. در زمان کودکی ما، ماشین‌های جمع‌آوری زباله رنگ نارنجی داشتند و من همیشه عاشق تماشای این ماشین‌ها بودم. این علاقه‌ی من به رنگ نارنجی در حدی بود که بعضاً آینده‌ی شغلی‌ام را فعالیت مرتبط با زباله تصور می‌کردند.

راستش خودم هم هیچ وقت نفهمیدم چرا این قدر این رنگ را دوست دارم. البته که نارنجی رنگ زندگی، شادابی و حرکت است. پس باید دوستش داشت. اکثر اوقات نارنجی می‌پوشم یا حداقل در جایی از لباسم نارنجی هست. فقط کافی است که روزی نارنجی نپوشم، باید پاسخ‌گوی تمامی اطرافیان باشم.

لابد می‌پرسید حالا چرا «نارنجیمن» را انتخاب کردی؟ چرا «مستر نارنجی» را انتخاب نکردی یا «مستر اورنج» یا …. ؟ حقیقت اینجا است که من برای خودم اسم مستعار انتخاب نکردم. این دوستان بودند که همیشه به من می‌گفتند مستر نارنجی یا آقای نارنجی که من خیلی دوست نداشتم. تا این که روزی یکی از دوستان در روزنوشته‌اش، در وصفِ من از «مردِ نارنجی» استفاده کرد و من خیلی پسندیدم. ولی در نهایت این ترکیب را کمی چکش کاری کردم و از «نارنجیمن» استفاده کردم و این شد که من «نارنجی – من» یا NarenjiMan شدم. کلمه‌ی «نارنجیمن» به من احساس خوبی می‌دهد و سال‌ها است که مرا به نارنجیمن، می‌شناسند.

من عاشق دنیای کسب‌وکارها هستم. از دوران دبیرستان افکار کار و کسب‌وکار همراهم بود و هست و با محوریت این علاقه، همواره زندگی‌ام را برنامه‌ریزی کردم و می‌کنم.

شانزده سالگی تصمیم گرفتم تا مهندس شوم و با مهندسی کاسبی کنم. هدفم خواندن مهندسی مکانیک در دانشگاه صنعتی اصفهان بود که با ابزار خشمگین کنکور، محقق شد. از آن جا که به کسب‌وکار علاقه داشتم و فکر می‌کردم که مهندسی صنایع به درد کاسبی می‌خورد (که این طور نیست) با استفاده از موقعیت استعدادهای درخشان، تصمیم به ادامه تحصیل همزمان در این رشته کردم و پس از پنج سال با دو لیسانس از دانشگاه صنعتی اصفهان فارغ‌التحصیل شدم.

اما شروع جدی تجربه کردن من در دنیای کسب و کار، از سال سوم دانشگاه شروع شد. زمان که شروع به کارمندی در یک شرکت کوچک کردم و مشغول طراحی یک دستگاه کوچک صنعتی شدم که بعداً کارهای بازاریابی‌اش را هم خودم انجام دادم و تجربه‌ی بسیار لذت‌بخشی بود. این تجربه‌ی کار باعث شد که اطمینان پیدا کنم ادامه‌ی تحصیل در مهندسی برای من که فردی آکادمیک نیستم، مناسب نیست. برای من تصمیم‌گیری در مورد ادامه تحصیل تبدیل به یک بحران شده بود. از طرفی نمی‌خواستم کار تحقیقاتی بکنم و از طرف دیگر دوست داشتم که دانشم را در حوزه‌ی کسب‌وکار بالا ببرم. تصمیم به توقف تحصیلات داشتم که دوستی به من پیشنهاد تحصیل در رشته‌ی MBA را کرد. دوستم تأکید داشت که به خاطر تجربه‌ی کاری که دارم، MBA مرا برای حضور در کسب‌وکارهای جدی‌تر آماده می‌کند.

با توجه به شرایطی که داشتم، موفق شدم بدون کنکور (از طریق سهمیه استعدادهای درخشان) در دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف، شروع به تحصیل در MBA کنم و این دوره را هم به پایان رساندم. من همزمان با این دوره هم، کاملاً مشغول فعالیت اقتصادی بودم و به سختی و بعضاً به ندرت در دانشگاه حضور داشتم. البته دلیل این عدم حضور من در دانشگاه، بیش‌تر این بود که به این باور رسیدم که دانشگاه‌ها به شدت اثربخشی خود را از دست داده‌اند و فاجعه‌ی بزرگ‌تر هم این‌ که MBA بیش‌تر یک مدِ مدیریتی شده است تا دوره‌ای که واقعاً ارزشی خلق کند. پس تعداد زیادی دلیل وجود داشتند و دارند که خودم را در بند روزمرگی دانشگاه نکنم.

محمّدرضا شعبانعلی و نوشته‌هایش بر زندگی و افکار من خیلی تأثیر گذاشته است و افتخار می‌کنم که خودم را شاگرد این بزرگوار بدانم، گرچند هیچ وقت شاگرد خلفی نبوده‌ام.

این وبسایت جایی است که تجربیات و آموخته‌هایم را از دنیای کسب و کار و بعضاً زندگی، به اشتراک می‌گذارم.

به شدت معتقدم که وبلاگ‌نویسی یکی از بهترین ابزارهای حرفه‌ای‌گری است. یعنی اگر به حوزه‌ای علاقه‌مند هستیم، بهترین کار برای قوی‌تر شدن و متخصص شدن در آن موضوع،نوشتن است.

من به کسب‌وکارهای B2B (سازمان‌هایی که مشتریانش سازمان‌های دیگری هستند) علاقه‌مند و فرآیند فروش و بازاریابی‌اشان را دنبال می‌کنم. پس بخشی از نوشته‌هایم، مرتبط با فروش و بازاریابی سازمانی است.

من به این موضوع هم که بازاریابی بیش‌از آنچه که دانش باشد، نوعی هنر است معتقد ام. بازاریابی، چیزی از جنس داستان‌سرایی در کسب‌وکارها است. پس در این مورد هم می‌خوانم و یاد می‌گیرم و می‌نویسم.

اما تحول دیجیتال و دنیای تکنولوژی که بخش جداناپذیر کسب‌وکارها است، یکی از قوی‌ترین روندهای حاکم بر کسب‌وکارها است. مطالب مرتبط با آینده‌پژوهی کسب‌وکارها و دنیای تکنولوژی را هم دنبال می‌کنم و در مورد آن‌ها می‌نویسم.

و برای موفقیت در دنیای کسب‌وکار و زندگی، نیازمند یک سبک زندگی ناب هستیم. پس نوشته‌هایم شامل این موضوع هم می‌شود. و در نهایت، نوشته‌هایی هم دارم که از جنس روزنوشته و معمولاً درد و دل یا خاطره یا سفرنامه یا … است.

محتوای سایت، نوشتاری و صوتی است و از آن جایی که این مکان، جایی برای گفت‌وگوی من و شما است، ساده و تعاملی است.

اگر تجربیات و دانشمان را با هم به اشتراک بگذاریم، با همدیگر پیش‌رفت می‌کنیم.

برای آگاهی از مطالب سایت، پیشنهاد می‌کنم که عضو خبرنامه شوید تا از مطالب به صورت هفتگی آگاه شوید.

ممنون که از وبسایت نارنجیمن (نارنجی من) بازدید کردید.

برای تماس با من از پیام‌رسان تلگرام و آی دی @Narenjiman کمک بگیرید.

با تشکر

محمّد قربانیان