از سرمایه‌ی هویتی خود چه می‌دانید؟
قبلاً گفتم که از فرصت قرنطینه باید بهره ببریم و در مورد خودمان بیش‌تر فکر کنیم. اکنون که به خاطر کرونا نمی‌شود زد بیرون، فرصتی خوبی داریم که به درون بزنیم و بدانیم چه سرمایه‌ای داریم؟ منظورم سرمایه‌های مادی مثل خانه، دلار و …. نیست. بلکه منظورم سرمایه‌ی هویتی است. در این فرصت بهتر است که بدانیم سرمایه‌ی هویتی‌امان چیست و می‌خواهیم در آینده چه باشد؟
سرمایه‌ی هویتی هر فرد، مجموعه‌ای از فعالیت‌های گذشته، خاطرات تلخ و شیرین و اشیایی است که پشت خود، بخشی از داستان زندگی آن فرد را پنهان کرده‌اند. سرمایه‌ی هویتی، آن چیزهایی هستند که تا می‌بینمشان ممکن است ذوق کنیم، گریه کنیم، در فکر فرو رویم و به هر جهت برایمان احساسی به همراه خواهند داشت. مثل کتاب‌هایی که شب‌هایمان کنارشان سپری شد. یا خودکاری که در دوران دانشجویی و در ترم یک، با آن جزوه می‌نوشتیم و حتی خود جزوه‌ها. اساتیدی که دوستشان داشتیم و اساتیدی که دوست داشتیم سر به تنشان نباشد، تمام آن دوستانی که با هم وقت می‌گذاشتیم، بازی‌هایی که می‌کردیم، برچسب‌هایی که دیگران به ما می‌چسباندند، دعواهایی که می‌کردیم، شب‌هایی که از شدت هیجان خوابمان نمی‌برد. کابوس‌هایی که می‌دیدیم، مدارک قاب شده روی دیوار، سازی که سال‌ها است در حال خاک خوردن است و یا سازی است که سال‌ها است همدممان شده، هدف‌هایی که برایشان جنگیدیم، اولین لپتاپی که برای خریدنش از تفریحاتمان زدیم تا پول ذخیره کنیم و بخریمش. داستان مستقل شدن فرد از خانواده و …. همگی نمودهایی از سرمایه‌ی هویتی هستند.
سرمایه‌ی هویتی هر فرد، یک نمود از نظام ارزش‌هایی است که فرد دنبال می‌کند. این که یک فرد دنبال امنیت شغلی بوده و یا ریسک‌پذیر بوده، این که یادگیری برایش چه قدر اهیمت داشته است و این که چه قدر تفریح کردن برای آن فرد مهم بوده است، اکثراً از سرمایه‌ی هویتی قابل استخراج هستند.
پس دو موضوع مهم است. اول این که سرمایه‌ی هویتی فعلی‌امان را بشناسیم و دوم این که برای سرمایه‌ی هویتی آینده‌امان تصمیم بگیریم.
سرمایه‌ی هویتی فعلی‌امان را می‌توان با برداشتن یک کاغذ و قلم و نوشتن خاطراتمان پیدا کنیم. همچنین رفتن به انباری و دیدن اشیایی که قبلاً بخشی از لحظات شما بودند، کمک زیادی به شما خواهد کرد تا بدانید که سرمایه‌ی هویتی‌اتان چیست؟ شناخت سرمایه‌ی هویتی فعلی‌امان مهم است چون به ما خواهد گفت که آیا تا به امروز به بیراهه رفته‌ایم یا خیر؟ آیا وقت و جوانی‌امان را در جای درستی سرمایه‌گذاری کرده‌ایم؟ آیا این سرمایه‌گذاری‌ها واقعاً بازگشتی هم داشته‌اند؟ آیا سرمایه‌ی زیادی داریم؟ آیا این سرمایه‌ی زیاد برایمان سودی داشته است؟
احتمالاً جنگجوها و تلاشگرها، سرمایه‌ی هویتی بیش‌تری دارند ولی هیچ تضمینی وجود ندارد که سرمایه‌ی هویتی‌اشان با کیفیت‌تر هم باشد.
و وقتی سرمایه‌ی هویتی فعلی‌امان را شناختیم، باید در مورد سرمایه‌ی هویتی آینده‌امان تصمیم بگیریم. باید با خود صادق باشیم و ببینیم که در سال‌های آتی، مثلاً پنج سال آینده، دوست داریم که چه چیزهایی بیانگر سرمایه‌ی هویتی ما باشد؟ این کار کمی با هدف‌گذاری و برنامه‌ریزی متفاوت است. اصلاً این روزهایی که این قدر تلاطم زیاد وجود دارد و پیچیدگی هر لحظه زیادتر می‌شود، برنامه‌ریزی و هدف‌گذاری شخصی خیلی کارا نیست. اما تصمیم‌گیری در مورد نظام ارزش‌هایمان برای آینده، می‌تواند که مثمرثمر باشد.
یک راهکار برای تصمیم‌گیری در مورد سرمایه‌ی هویتی آینده‌امان، همان بررسی سرمایه هویتی فعلی است. وقتی سرمایه‌ی هویتی الآن را ببینیم، آیا از همه چیز راضی خواهیم بود؟ آیا دوست داشتیم که فلان داستانمان جور دیگری پیش رفته بود؟ یا فردی یا افرادی با یک سری مشخصات خاص، در زمره‌ی دوستانمان بودند؟ با این سوالات، خواهیم فهمید که ارزش‌هایمان برای زندگی آینده چه خواهد بود؟ مثلاً وقتی فهمیدم که داشتن یک تخصص خاص، برایمان ارزش است یا در ارتباط بودن با افراد خاصی برایمان ارزش است، شروع به سرمایه‌گذاری برای یک هویت جدید خواهیم کرد.
فکر کنید و سرمایه‌ی هویتی فعلی‌اتان را بشناسید و برای سرمایه‌ی هویتی آینده‌اتان تصمیم بگیرید.
پ.ن۱: من در صفحه‌ی اینستاگرام خود، بخشی از اشیایی که بیانگر سرمایه‌ی هویتی‌ام هستند را به اشتراک خواهم گذشت. از این لینک می‌توانید مرا دنبال کنید.
پ.ن۲: من با مفهوم سرمایه‌ی هویتی، حدود پنج سال پیش آشنا شدم وقتی که در سایت TED به یک ویدیو مرتبط با اهمیت بیست تا سی سالگی نگاه می‌کردم و خانم دکتر Meg Jay این مفهوم را بیان کرد. توصیه می‌کنم اگر این ویدیو را ندیده‌اید، حتماً از طریق این لینک ببینیند.
چون نارنجی، پر انرژی باشید.
نارنجیمن
