درود
من همچنان معتقدم که باید فرصت‌های قرنطینه را پیدا کرد و تا جای ممکن از آن‌ها بهره برد که قبلاً مفصل در مورد این موضوع در اینجا صحبت کردم.
اما برای این موضوع، یکی از اشعار فریدون مشیری حسابی بر روی من اثر گذاشته است.
در این شعر، یک بیت دارد که می‌گوید:
که شبی هست، که نیست، پس از آن فردایی
در مورد این شعر و پندهایش، یک متن در سایت ویرگول نوشتم که می‌توانید از اینجا بخوانید و البته اگر هم به نوشته‌های من علاقه‌مند هستید، می‌توانید مرا در ویرگول دنبال کنید.
پیروز باشید
